Fotografując niebo

Spędzam dużo czasu na dworze, mając aparat na statywie i szyję wyciągniętą do góry, obserwując ciekawe niebo. Bo jestem oddanym obserwatorem nieba.

Niebo jest zawsze ważnym aspektem w mojej fotografii krajobrazowej - bez względu na to jak mało jest go w kadrze, nigdy nie ma drugorzędnego znaczenia. Uważam, że niebo nie powinno być przypadkowe - powinno być tam jako świadomy wybór, dokonany z jasną świadomością jego wkładu w ostateczny obraz.

Relacja między lądem, a niebem to przynajmniej partnerstwo między równymi sobie. Ale z doświadczenia wiem, że niebo może stworzyć lub złamać krajobraz - ubogie niebo może zniszczyć dobry krajobraz. W rzeczywistości czasami niebo może być przedmiotem, a ziemia odgrywa rolę wspierającą - jedynie być kotwicą dramatu, który dzieje się nad głową.

Niebo jest jedną z radości i frustracji fotografii krajobrazu - szczególnie w mojej części świata nie ma dwóch takich samych dni. Osobiście nie chciałbym codziennie przewidywalnego niebieskiego nieba - to różnorodność i kapryśność pogody, która sprawia, że fotografia krajobrazowa jest dla mnie tak interesująca i trudna.

W obliczu fotografowanego krajobrazu powinniśmy sobie wyobrazić, jakie byłoby nasze doskonałe niebo, gdybyśmy mogli sami go namalować. Niestety, nie mamy luksusu artysty, który potrafi odtworzyć swoje wyobrażenia na papierze. Musimy nauczyć się być cierpliwym i czekać na pojawienie się tego nieba. Doświadczenie nauczyło mnie, że jeśli chcę, aby coś się wydarzyło na moim zdjęciu i chcę tego wystarczająco mocno, by być przygotowanym na czekanie i czekanie i czekanie... wtedy zazwyczaj dostaję to czego pragnę. Straciłem rachubę, ile razy moja cierpliwość została nagrodzona nieuchwytnym promieniem światła świecącym na wybraną część krajobrazu lub chmury weszły we właściwe miejsce, aby wypełnić puste niebo.

Jak więc wygląda idealne niebo? Gdyby to było łatwe pytanie, ponieważ nie można podać twardych zasad; niebo odpowiadające jednej sytuacji może nie być najlepsze w innym.

W idealnej sytuacji szukam nieba, które jest przyjazne dla krajobrazu poniżej - albo dlatego, że w jakiś sposób odzwierciedla on krajobraz, albo zapewnia kontrast i tworzy celowe napięcie w kadrze. „Prawe” niebo to takie, które zwraca uwagę na kluczowe cechy krajobrazu. Jeśli mamy szczęście, niebo może zamienić przeciętny strzał w fantastyczny. Może to również pomóc w oddzieleniu naszych ujęć od tłumu - ważne w obliczu sfotografowanego obiektu.

W poszukiwaniu nieba w celu uzupełnienia krajobrazu musimy wziąć pod uwagę kształty i odcienie, wzory i projekt oraz kolor. Na przykład intensywne błękitne niebo zdominuje fotografię- czasami na jego niekorzyść; w innych sytuacjach błękitne niebo zapewni kontrast kolorów. Szczególnie podoba mi się znalezienie nieba, które odzwierciedla kształt lub wzór w krajobrazie - to tak, jakby Matka Natura grała w grę, aby sprawdzić moje moce obserwacji.

Bycie zapalonym obserwatorem prognoz pogody zwiększa nasze szanse na sukces. Osoby niebędące fotografami zazwyczaj zakładają, że nasłoneczniony krajobraz pod delikatnym / jasnym niebem oferuje doskonałe warunki do fotografowania krajobrazu. Ale okazuje się, że deszczowa, niespokojna pogoda może dostarczyć naprawdę spektakularnych niebios, gdy fronty pogodowe przechodzą lub wkraczają. Preferuję groźne, złowrogie, szare chmury wypełnione niebem, ponieważ moim zdaniem jest kilka lepszych widoków niż burza gromadząca.

Przydatne jest również zrozumienie pewnych warunków atmosferycznych i ich wpływu na tworzenie się chmur, ponieważ niektóre typy chmur są bardziej fotogeniczne niż inne, np. chmury cumulus (te, które wyglądają jak „kłębki waty”) powstają w wyniku konwekcji, gdy słońce ogrzewa ziemię poniżej lub moje ulubione, altocumulus (małe, pomarszczone chmury powszechnie znane jako „niebo makreli”) mogą wytwarzać ogniste czerwone niebo, gdy pojawiają się o wschodzie i zachodzie słońca.

Początek i koniec dnia to często najlepsze momenty na ciekawe niebo, co oznacza, że wymagane są wczesne rozpoczęcie i późne kończenie. Niestety, dobre niebo nie zawsze jest łatwe do przewidzenia i w konsekwencji nieproduktywne wczesne ranki, i długie oczekiwania na dramatyczne formacje chmur nie wchodzą w obszar. Jest rzeczą oczywistą, że kiedy pojawia się malownicze niebo, ważne jest, aby go jak najlepiej wykorzystać.

Użyj obiektywu szerokokątnego i przechyl aparat w niebo, aby stał się dominującym elementem na zdjęciu. Uważnie rozważ położenie horyzontu w ramce, aby zmaksymalizować wpływ nieba i pamiętaj, że zasada złotego podziału jest pomocnym punktem wyjścia, ale jest to jedynie wskazówka. Czasami ograniczenie terenu do wąskiego paska na dole kadru może być najskuteczniejszym wyborem kompozycyjnym.

Fotografując duże, rozległe, wypełnione chmurami niebo za pomocą obiektywu szerokokątnego, można stworzyć wrażenie ruchu na zdjęciu, z chmurami pojawiającymi się pośpiechu z rogów kadru. Poczucie dynamizmu można zaakcentować przez dopasowanie neutralnego filtra gęstości (zazwyczaj używam 6 EV, 10 EV i 15 EV), aby uzyskać czas otwarcia migawki wynoszący kilka sekund, aby zarejestrować ruch chmur zasypanych wiatrem.

Co najważniejsze, bądź gotowy i czekaj - spróbuj przewidzieć i nie reagować - ponieważ niebo może się bardzo szybko zmienić. Wybuch słońca na burzliwym niebie może trwać tylko kilka sekund, więc najlepiej jest go ustawić i przygotować do strzału. Nie oznacza to jednak zaprzeczenia wartości zdjęć. Jeden z moich ulubionych fotografii zachodu słońca spowodował, że wyskoczyłem z samochodu, aby uchwycić pokaz świetlny nad moją głową - bez czasu na ustawienie statywu użyłem dachu stacjonarnego samochodu jako wsparcia i wystrzeliłem 6 klatek, zanim zgasło światło całkowicie. Przy tej okazji nie miałem okazji znaleźć komplementarnego krajobrazu, więc uczyniłem niebo tematem strzału i całkowicie wykluczyłem ziemię.

Przy bardziej przemyślanym i zaplanowanym podejściu do fotografowania nieba szukam wody (morza, jeziora lub rzeki, nawet mokrej skały i kamieni), ponieważ jeśli uda mi się uchwycić dobre odbicie, dostanę dwa nieba w cenie jednego !! Czasami obrazy chmur odbijanych w wodzie mogą być bardziej satysfakcjonujące niż fotografowanie samego nieba.

Flara obiektywu może być problemem podczas fotografowania nieba słońcem w ramce (lub nawet poza kadrem przy użyciu obiektywu szerokokątnego), dlatego należy założyć osłonę obiektywu lub osłonić go przed bezpośrednimi promieniami słońca odpowiednim przedmiotem np kawałkiem czarnej karty, kapelusz.

Innym często spotykanym problemem technicznym jest to, że niebo jest często dużo jaśniejsze niż ląd poniżej; bez środka zaradczego jeden lub drugi będzie prześwietlony lub niedoświetlony. Istnieją trzy możliwe rozwiązania - jedno, dokonaj wyboru, który z nich jest najważniejszym elementem ujęcia i wyeksponuj go; lub wykonaj dwie ekspozycje (jedna dla ziemi i druga dla nieba) i zmieszaj je w postprodukcji; lub trzy (i moja preferowana opcja) weź uśredniony odczyt ekspozycji w obu obszarach, a następnie wykorzystaj gradientowe ND na niebie, aby doprowadzić do równowagi. Na przykład, jeśli wartość z nieba wynosi 1/250 przy f11, a wartość z ziemi 1/60 przy f11, wymagane będą dwa stopnie przysłony (0,6) ND gradientowego.

Gradientowe ND mogą być używane również, gdy niebo jest słabe, aby je przyciemnić i nadać dramatu. Filtr polaryzacyjny może również uratować sytuację, pogłębiając błękit nieba i zwiększając kontrast z chmurami. Słowem ostrzeżenia - nie daj się skusić próbą zrobienia czegoś, jeśli nie da się z tego za wiele uzyskać. Filtry mogą tylko poprawić niebo, nie produkować coś z niczego - nadmierne użycie filtra stopniowanego nigdy nie ratuje zdjęcia.

Jeśli niebo jest pozbawione cech zwykłej szarości lub błękitu, nie można nic zrobić, aby je poprawić. W tych okolicznościach całkowicie wycinam niebo z ujęcia, zarówno na etapie, jak i później, ponieważ moim zdaniem żadne niebo nie jest lepsze niż słabe niebo. Usunięcie nieba może również pomóc skupić uwagę widzów na czymś w krajobrazie, np. samotne drzewo, stodoła lub kościół.

Wykluczenie nieba nie jest jednak lekkim wyborem, ponieważ tworzy to bardziej zamknięte wrażenie na obrazie, a to może nie być odpowiednie dla sceny lub nastroju, który próbujemy stworzyć. Czasami najlepiej jest poczekać, aż pojawi się „prawe” niebo lub wrócić następnego dnia.

Gdy bowiem elementy łączą się na naszą korzyść, niebo może zapewnić nam wspaniałe piękno i zapewnić nam ciągłe sukcesy wspaniałych możliwości fotograficznych. Niebo jest nieskończenie różnorodne - nieustannie zmieniający się kalejdoskop kształtów, kolorów i faktur dodający atmosfery naszym fotografiom krajobrazowym.

Nie należy więc ignorować nieba. Jako fotografowie krajobrazu czasem nie doceniamy jego wartości i wkładu. Pamiętaj tylko, aby zwracać uwagę na te krawędzie klifów, gdy patrzysz w niebo!